Bâki

Şair Bâki, Kanûni Sultan Süleyman Han zamanında yaşamış, çok büyük bir divân şairidir. 1526 İstanbul doğumludur. Büyüklüğü yabancı ilim adamları tarafından da kabul edilmiştir. Nitekim ömrünün 51 yılını Süleymaniye, Nur-i Osmaniyye ve Beyazıt kütüphanelerinde geçirmiş olan Arlond Tyonbee, "Bâkinin memleketinde bulunmaktan bahtiyarım" demekten kendini alamamıştır.

Demiştik ya Bâki Kanûni devrinde yaşamış diye. Şair bu, bir beyti cihan hükümdarı üzerinde ok tesiri yapmış olacak ki, şu fermanı irâd buyurmuş:

Bâki bed
Azm-i bülend
Bursaya red
nefy-i ebed.

Anlayacağınız bir daha dönmemek üzere Bursaya sürmüştür şairi.

Ferman Bâkinin kulağına gidince, sultanın şiirine şairlerin sultanının cevabı muhteşem olmuş.

N'ola ki azmi bülend, nefy-i ebed olunsa ey Bâki
Bilesin ki cihan mülkü değil Süleymana bâki
Şâhâ, azmin isbat-ı tehevvür ettin amma
Buna fâni dünya derler, ne sen bâki, ne ben bâki.

Mukaddime

Uzun zamandır bir defter tutuyorum. Kitaplardan hoşuma giden kısımlar, veciz bir söz veya bir dörtlük gibi daha sonra hatırlamak istediğim, benim için değer taşıyan şeyleri bu deftere yazıyorum. Zaman zaman bakıyor, keyifle okuyorum. Fakat defter tutmanın zorlukları da yok değil. Mesela eğer tükenmez kalemle yazıyorsanız, ki kurşun kalem de pek hoş durmaz, bir imla hatası veya bir yanlışlık yaptığında geriye dönüş mümkün olmuyor. Ayrıca birisi görüp "aaa! ne güzel bir şiir alıp yazabilir miyim" dediğinde defteri ona teslim etmek zor geliyor insana. Yani paylaşmak kolay değil.

Ben de bir blog tutmaya karar verdim. Bundan sonra kayde değer şeyleri burada yazacağım. Bazen bir beyit,
bazen bir kitaptan hoş bir alıntı,
bazen bir kitabın ben de bıraktığı izlenimleri,
bazen tarihten bir yaprağı,
bazen bir portreyi yazacağım.

Kısaca benim için önemli olan ne varsa yazacağım.
"İşte şiir böyle olmalı" dediğimde yazacağım.
İçim daraldıkça yazacağım.
Efkar bastıkça, hüzünlendikçe yazacağım.
"Bu böyle olur mu" dediğimde, tüylerim diken diken olduğunda yazacağım.

Belki bu günlükle yazmayı yeniden öğreneceğim.